Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Μείνε!


Κρατησε με σαν να με γεννούσες
σαν ωκεανός που αναζητούσες
όπως ο ουρανός τον άσωτό του γιο

Κράτα με κι αρχίζει ο κοσμός τώρα
κράτα με που πέθανα σαν χώρα
Κράτησέ με σαν να ζήλευες ξανά

Μείνε για να αντέξω τον χρόνο πριν με γκρεμίσει
Μόνο εσένα θέλω ένα δρόμο να μου χαρίσεις
Είναι ριζωμένος ο φόβος μου σαν νυχτα βαθειά
Γίνε γύρω απ' το πρόσωπό μου ζεστή αμμουδιά

Κράτα με λες κι ηρθά από τ' αστέρια
κράτα με κι ας έχω αίμα στα χέρια
Αγάπησε τα λάθη που θα κάνω πριν χαθώ

Κι από την αρχή ζωγράφισέ με
σαν τις τύψεις σου αγκάλιασέ με
Όσο το κορμί ρίχνει σκιά θα σου δωθώ

Μείνε για να αντέξω τον χρόνο πριν με γκρεμίσει
Μόνο εσένα θέλω ένα δρόμο να μου χαρίσεις
Είναι ριζωμένος ο φόβος μου σαν νυχτα βαθειά
Γίνε γύρω απ' το πρόσωπό μου ζεστή αμμουδιά

Κράτα με σαν όρκο ξεχασμένο
σαν ένα τριαντάφυλλο σπασμένο
Θέλω μόνο στο φιλί σου να πλυθώ

Χρήστος Θηβαίος


Δεν υπάρχουν σχόλια: