Ήθελα να σου πώ μα δέν μπόρεσα...Πως μες τα χέρια σου νοιώθω τα θεριά της ζωής μου να ηρεμούν... τα τέρατα μοιάζουν κερένια και οι φόβοι μου λιωνουν πάνω στο ζεστό σου στήθος.
Ήθελα να σου πώ πως η απουσία σου είναι ο χειρότερός μου εφιάλτης.
Πως μια μέρα χωρίς να δώ τα μάτια σου μοιάζει αιώνας... Πως οι νύχτες που δεν μυρίζω την ανάσα σου είναι ατέλειωτες.
Ήθελα να σου πώ κι άλλα...
Πόσο σε αγαπάω... Πόσο σε αγαπάω κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε δευτερόλεπτο...
Αχ, πόσα ήθελα να σου πω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου