Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Τα λόγια σου μαχαιριές



Τα λόγια σου μαχαιριές. Η μία μετά την άλλη πάνω στην καρδιά μου.
Δεν μπορώ να ανασάνω. Πονάω. Θέλω να φωνάξω!!
Δεν μπορώ να ανασάνω!! Θέλω αέρα!!
Πονάω!!
Κάθε σου λέξη και μαχαιριά.
Κάθε μαχαιριά και βήμα.
Κάθε βήμα και απόσταση...
Απόσταση απο σένα...
Για να μην πονάω...
Για να μπορώ να ανασάνω!!

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Όλα στα ’χω δώσει...

Get this widget Track details eSnips Social DNA


Τώρα σηκώνουμε τα χέρια
παραδομένοι στην σιωπή
Τώρα πια φεύγουν καλοκαίρια
χωρίς να σ' έχω δει

Όλα στα ’χω δώσει
Όλα στα ζητώ
Όλα στα ’χω δώσει, ψυχή μου
Δεν ξέρω, δε ξεχνώ

Ίσως δεν είμαι αυτή που έψαχνες
Τώρα τα λόγια είναι βαριά
Ίσως δεν είσαι αυτός που έψαχνα
Τη φαντασία την πληρώνεις ακριβά

Όλα στα ’χω δώσει...

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Ηττήθηκα!!

Και να που ηρθε και για μας η ώρα...

Και να που τα όνειρα (τα δικα μου όνειρα) να μείνουμε μαζί, να κάνουμε κάποτε παιδιά μαζί, να σε αγαπάω για πάντα... δεν θα γίνουν πραγματικότητα...

Και να που τα προβλήματα του πού θα μείνουμε του χρόνου... και το αν μια σχέση απο απόσταση μπορεί να κρατήσει... δεν υπάρχουν πια...
Όλα τα προβλήματα εξαφανίζονται δια μαγείας αυτή τη στιγμή.

Βέβαια για μένα αρχίζουν μερικά καινούρια προβλήματα, αλλά δεν θα έπρεπε εσενα να σε απασχολεί αυτο...


Πώς θα ζήσω μακριά σου;
Πώς θα αναπνέω αν δεν είσαι εσύ δίπλα μου να μου δίνεις οξυγόνο;
Πώς να σταματήσω τα δάκρυα που τρέχουν ασταμάτητα απο τα μάτια μου;

Μη νοιάζεσαι καρδούλα μου...
Δεν θέλω να σε φορτώνω άλλο με τα δικά μου...
Πάντα το έλεγα οτι κανένας δεν πέθανε απο έρωτα.
Μην ανησυχείς λοιπόν. Εγώ θα είμαι καλα...


Εξάλλου δεν είναι δικό σου το λάθος. Εγώ φταίω που άφησα τον εαυτό μου να σε αγαπήσει τόσο πολύ.
Έπρεπε να κρατάω μια πισινή. Έπρεπε να κρατήσω κάτι και για μένα...
Λάθος μου...
Έπαιξα τα ρέστα μου και έχασα!!!
Τί να κάνουμε;
Νόμιζα πως είχα καλύτερο χαρτί...

Θέλω να σου πώ «πώς μπόρεσες...»
θέλω να σε ρωτήσω «γιαττι;»
Θέλω να σου πώ «Σάγαπάω!!»
Θέλω να σου πώ... «Πάρε πίσω τα λόγια που είπες... κι έλα να αρχίσουμε απο την αρχη!»
Μα δεν θα πώ τίποτα...


Δεν θα πώ τίποτα...
Όχι απο φόβο...
Μα απο παραίτηση...
Παραιτούμαι!
Έχασα!
Ηττήθηκα!!

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Δρόμοι που χάθηκα


Δρόμοι που χάθηκα, γωνιές που στάθηκα, δάκρυα που πίστεψα, παιχνίδια στο νερό.

Πικρό το βράδυ φτάνει.

Νύχτες που έκλαψα, γέφυρες που έκαψα, άστρα π' αγάπησα, που πάω και τι θα βρω.

Πικρό το βράδυ φτάνει.

Λόγια που ξέχασα, φίλοι που έχασα, καημέ μεγάλε μου ας πάμε τώρα οι δυο.

Πικρό το βράδυ φτάνει.



Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης