Το σ'αγαπώ δεν ήταν αρκετό....

Κάθε φορά που σκέφτομαι πως θα χωρίσουμε, σφίγγεται η καρδιά μου. Το ξέρω πως πονάει... έχω πονέσει και στο παρελθόν. Το ξέρω πως θα πονέσει πολύ!!
Είχα ονειρευτεί τα πάντα μαζί σου... Και όλα αυτά τα όνειρα θα καίγονται μέσα μου για πολύ καιρό. Χαμένα όνειρα... Χαμένος χρόνος... Χαμένες αγάπες....
Οι λέξεις στο χαρτί σκληραίνουν. Πάιρνουν σχήμα αλλιώτικο και θέλουν να φύγουν. Τα γράμματα κουνιούνται μόνα τους και τα κρατάω να μην σχηματίσουν τις λέξεις...
Σ’αγαπάω!!
Απέτυχα.
Δεν ήταν αρκετό.! Δεν έφτανε η αγάπη...

Μερικές φορές το μυαλό μου κολάει και δεν ξέρω τί να γράψω. Πάντα έχω τόσα πολλά μέσα μου για σένα... αλλά ώρες ώρες δεν μπορώ να τα μεταφράσω σε λέξεις...
Θα’θελα να μπορώ να ζωγραφίζω καλά ή να συνθέτω μουσική... να μπορώ να βρίσκω άλλους τρόπους να εκφράζομαι όταν τα λόγια μοιάζουν μικρά και άχρωμα.
Θέλω να εμπλουτίσω το λεξιλόγιο μου. Πόσες φορές σου έχω πεί «σ’αγαπώ»;
Ξέρεις με πόσους διαφορετικούς τρόπους το εννοώ;
Άνοιξε το μυαλό μου και κοίτα μέσα...

Μου έχεις πει σ’αγαπώ τόσες φορές....
Κι όμως κάθε φορά που το λές νοιώθω χιλιάδες συναισθήματα να μπαίνουν μέσα μου. Καμιά φορά απρόσκλητα...
Μια μικρή σου λεξούλα... Που είναι η ίδια ξανά και ξανά καταφέρνει να γκρεμίσει όλα τα άσχημα μέσα μου.
Όλο το θυμό, την απόγνωση, τις άσχημες σκέψεις...
Μην σταματήσεις να μου το λές...