Δεν σε γουστάρει!

«Δεν σε γουστάρει», μου λες.
«Απλά δεν σε γουστάρει».

«Γιατί;», ρωτάω.

Δεν απαντάς...

Μα δεν μπορώ να καταλάβω...
Θα πάω να τον ρωτήσω. Γιατί να μην με γουστάρει; Τί του έκανα...
Βασικά... εδώ που τα λέμε του έκανα κάτι...
Αλλά θα πάω να τον ρωτήσω έτσι κι αλλιώς.

Στο κάτω κάτω, μια συζήτηση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...

Κι εγώ δεν είχα κακή πρόθεση... Απλά τα πράγματα γίνανε...

Τί ωραία που θα ήτανε να μπορείς να βάλεις τους άλλους στη θέση σου όταν τους μιλάς... τότε θα καταλάβαιναν πολύ καλά τί θές να τους πείς. Και αν κατάφερνες να μπείς κι εσύ στη δική τους θέση, θα ήταν ιδανικό.
Το κακό είναι οτι μπορείς να είσαι μόνο σε μία θέση κάθε φορά...

Ίσως όμως να μην είναι καλή ώρα τώρα για να του μιλήσω...
Ίσως πρέπει να περιμένω λίγο... Καμιά εβδομάδα... Κανένα μήνα... Μέχρι να είναι έτοιμος...

Ναι, θα περιμένω...
Λίγο ακόμα... μέχρι να είναι έτοιμος...

Δεν με νοιάζει τί άποψη έχουν οι άλλοι για μένα. Ποτέ δεν με ένοιαζε... Μερικές φορές όμως με πιάνει το παράπονο. Πως μπορούν οι άνθρωποι να σε μετράνε τόσο λάθος;