Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

το συναίσθημα της «μη αγάπης»!


Μερικές φορές σε κοιτάζω και το βλέμμα μου παγώνει.

Φοβάμαι...

Δεν ξέρω αν είναι η απουσία σου ή η συνεχής και αδιάκοπη παρουσία σου.

Δεν ξερω καν αν είσαι εδώ, μέσα στον ίδιο χώρο που βρίσκομαι κι εγώ.

Δεν ξέρω αν μεσα στο μυαλό σου κολύμπάνε αγάπες περασμένες... αν μολύνουν επιμελώς το νερό με το οποίο ποτίζεις την καρδιά μου. Δεν ξέρω αν τις σκέφτεσαι, αν θες να τις δεις, αν σου λείπουν.

Συγκρίνομαι!

Φοβάμαι!

Χάνομαι μέσα σε σκέψεις... μέσα σε ανασφάλειες.

Δεν είναι η μοναξιά... δεν είναι η μοναξιά... Είναι η απουσία συναισθημάτων. Όχι η δική σου απουσία...

Είναι η αγάπη μου για σενα που ξοδεύεται μέσα σε στενά όρια και ταλανίζεται απο γυναίκα σε γυναίκα. Σαν παλιό ρολόι χτυπάει σταθερά και αργά ... ακατάπαυστα... μα που και που χάνει ένα λεπτό... δύο λεπτά...

Λίγη απο τη ζωή... λίγη απο την αγάπη.

Φοβάμαι!

Δεν θέλω να αδειάσει η αγάπη μου για σενα.

Δεν υπάρχει πιο κενό συναίασθημα απο αυτό... το συναίσθημα της «μη αγάπης»...

Κενό!

Δεν υπάρχουν σχόλια: